Jedna droga jest łatwa, szeroka, przyjemna. Prowadzi przez urokliwe zakątki wijąc się wśród drzew. Inna jest kamienista, kręta, niebezpieczna, jednak ostatecznie i ona prowadzi nas do celu. Kolejna, wcale nie wydaje się drogą, jest raczej skalnym zboczem, po którym wspinają się śmiałkowie, oni też ostatecznie wdrapują się na szczyt. Czy podobnie nie jest z drogą do Boga?

W rzeczywistości większość ludzi tak właśnie myśli. Przekonana jest, że jego droga, doprowadzi go do Boga. Przecież przed nami tą samą drogą szli już inni, czy jest możliwe, że chybili celu. Tak to jest możliwe. Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci. (Przysłów 14:12). Wolimy się jednak nad tym nie zastanawiać. Pomyśl jednak, jaką tragedią jest przeżycie całego życia w nadziei spotkania się z Bogiem, a po kilkudziesięciu latach takiej nadziei, dowiedzieć się że chybiliśmy celu! Co gorsza stoimy już wtedy przed Bogiem, który mówi „nigdy cię nie znałem” (Mat 7:23), i zgodnie z nauczaniem Pisma Świętego wiemy, że ani my ani nikt inny za nas nie może już nic zrobić, by zmienić Boży wyrok. Boży wyrok zapadł a my zmarnowaliśmy całe życie i całą wieczność. Jeśli jednak czytasz te słowa, chcemy powiedzieć Ci, że jest nadzieja, Pan jest dobry i prawy, Dlatego wskazuje drogę grzesznikom (PS 25:8). Bóg objawił drogę, która zawsze prowadzi do Niego .

Jezus Chrystus powiedział: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (Jana 14:6). Jeśli zatem chciałbyś sprawdzić czy znajdujesz się na właściwej drodze, zadaj sobie pytanie jaki jest twój stosunek do Pana Jezusa Chrystusa. Czy jest on twoim Zbawicielem, czy w nim położyłeś całą swoją ufność, jako temu kto stał się zadośćuczynieniem za twój grzech? Czy wierzysz że za Ciebie dokonał on „wiecznego odkupienia” (Hebr. 9:2). Czy może uważasz, że do Boga doprowadzą cię twoi przodkowie, twoje dobre czyny, czy może religia i religijne czynności? Jeśli uważasz, że ktokolwiek, lub cokolwiek może zastąpić twoją wiarę w Jezusa Chrystusa jako zadośćuczynienie za twój grzech, to muszę Cię rozczarować, chybisz celu, zostaniesz potępiony na wieki.

Twoje życie nie jest krótką wycieczką w góry! Twoje życie ma wieczną wartość, twoje decyzje wieczne znaczenie. Nie zatracaj swojej wieczności, pomyśl kto jest twoją drogą.
W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów?
A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie. (Ew. Mat. 7:22-23).